Piotra – jedna z najważniejszych świątyń chrześcijaństwa, zbudowana nad grobem św. Piotra Apostoła oraz Kaplica św. Sebastiana, w której został pochowany św. Jan Paweł II - Możliwość spotkania z papieżem na Audiencji Generalnej lub na modlitwie Anioł Pański na Placu św. Piotra (jeśli papież będzie w Rzymie i pozwolą na Kościół San Nicola di Bari w Ostii Adres: Via Gian Carlo Passeroni, 1 ks. Adam Dalach, tel. 339 67 51 005, e-mail: adam2005@onet.e Niedziela, godz. 17.00 Msze w Bazylice św. Piotra Msza przy grobie św. Jana Pawła II (Kaplica św. Sebastiana, po polsku) - czwartki, godz. 7.00 Niedziele: godz. 7.00 - Ołtarz św.Józefa godz. Rzymskie katakumby. 41°51′21,30″N 12°30′58,81″E. / 41,855917 12,516336. Multimedia w Wikimedia Commons. Rzymskie katakumby – starożytne zespoły podziemnych cmentarzy żydowskich i chrześcijańskich, żłobione w tufie poza antyczną linią Muru Aureliana . W Rzymie znajduje się ponad czterdzieści katakumb, których korytarze Kościół Matki Bożej „in Vallicella”. św. Filipa Neri. Kościół Matki Bożej in Vallicella ( wł. Chiesa di Santa Maria in Vallicella, znany również jako wł. Chiesa Nuova [2] [3]) – rzymskokatolicki kościół tytularny w Rzymie. Świątynia ta jest kościołem parafialnym oraz kościołem tytularnym . Bazylika św. Szczepana. Bazylika św. Szczepana w Rzymie ( wł. Basilica di Santo Stefano Rotondo al Celio) – kościół tytularny w Rzymie na wzgórzu Celius . Jeden z najstarszych kościołów chrześcijańskich w Rzymie (powstał w V wieku). Charakteryzuje się okrągłą bryła budynku (stąd rotondo we włoskiej nazwie). Dusznikach-Zdroju Święty Sebastian - katedra w Amiens Święty Sebastian, Sabastián (zm. ok. 288 w Rzymie) – męczennik chrześcijański i święty Kościoła katolickiego oraz prawosławnego. 136 kontakty: Archidiecezja Wojskowa Stanów Zjednoczonych Ameryki , Archikatedra św. . Planujesz zwiedzanie Watykanu? Podpowiadamy, co zobaczyć w najmniejszym państwie świata, w którym bije serce dwóch tysięcy lat cywilizacji chrześcijańskiej. Jak dotrzeć do Watykanu W kierunku Placu Świętego Piotra, prowadzącą do niego aleją via della Conciliazione, warto wyruszyć wczesnym rankiem, po wypiciu espresso lub capuccino w jednym z barów przy pobliskiej uliczce Borgo Pio. Można poczuć tu prawdziwy Rzym. Kawa oraz cornetto, czyli rogalik, smakują w tym malowniczym miejscu wyjątkowo. Zwiedzanie Watykanu: pierwsze kroki Wśród wielu osób idących rano w powszedni dzień do pracy w Watykanie można zobaczyć kardynałów i księży z całego świata, dostojników znanych z telewizji, współpracowników papieża. Po wejściu na plac Świętego Piotra, trzymając się prawej strony kolumnady Berniniego, poszukajmy na chodniku marmurowej płyty z herbem Jana Pawła II oraz datą 13 maja 1981 roku. Została ona umieszczona w miejscu, gdzie doszło do zamachu na papieża, do którego strzelał turecki terrorysta Mehmet Ali Ağca. Zresztą, spacerując po placu, należy sobie uświadomić szczególną symbolikę tego miejsca. To właśnie tu w I wieku stał cyrk, miejsce rzezi pierwszych chrześcijan. Na środku placu umieszczono w XVI wieku 25,5-metrowy egipski obelisk, który, jak głosi legenda, był świadkiem męczeńskiej śmierci św. Piotra. Bazylika św. Piotra i grobowiec Jana Pawła II Przechodząc koło Spiżowej Bramy, prowadzącej do Pałacu Apostolskiego i strzeżonej przez Gwardię Szwajcarską, należy skierować swe kroki do Grot Watykańskich, gdzie znajduje się grób Świętego Piotra oraz grobowce papieży. To tu pochowany został w 2005 roku Jan Paweł II. W 2011 roku, zgodnie z praktyką przewidzianą przez prawo kanoniczne wobec osób błogosławionych, Watykan postanowił przenieść szczątki papieża do Kaplicy Świętego Sebastiana w bazylice. Znajduje się ona po prawej stronie od wejścia, tuż za słynną Pietą Michała Anioła z 1498 roku, czyli rzeźbą Matki Boskiej trzymającej na rękach ciało Chrystusa. Kiedy 24-letni zaledwie artysta podpisywał kontrakt na jej wykonanie, zobowiązał się, że będzie to najpiękniejsze dzieło w całym Rzymie. Od czasu napadu szaleńca, który w 1972 roku zniszczył częściowo bezcenne arcydzieło młotkiem, znajduje się ono za pancerną szybą. Pieta Michała Anioła, fot. W katedrze św. Piotra turyści zachwycają się spiżowym baldachimem nad konfesją, Ołtarzem Katedry św. Piotra, Glorią oraz epitafium Aleksandra VII i 44 ołtarzami z relikwiami setek świętych na czele ze szczątkami apostoła, o którym Jezus mówił „ty jesteś skałą”. Wielkim przeżyciem jest wejście po schodach albo wjazd windą na kopułę bazyliki watykańskiej – na wysokość 120 metrów. Roztacza się stamtąd zapierający dech w piersiach widok na cały Rzym. Powiada się, że panoramę tę chociaż raz w życiu musi zobaczyć każdy rzymianin, by w pełni móc docenić piękno stolicy. Wstęp do bazyliki św. Piotra Od kwietnia do września bazylika jest otwarta codziennie w godz. – 19:00, a od października do marca w godz. – 18:00. Wstęp jest bezpłatny. Szczególnie latem należy pamiętać o odpowiednim stroju – ramiona muszą być zakryte, nie wolno wchodzić do bazyliki w krótkich spodenkach, bermudach i minispódniczkach (powyżej kolan). Wbrew przysłowiowej włoskiej tolerancji i elastycznemu traktowaniu przepisów, sprawa odpowiedniego ubioru w Watykanie traktowana jest z całą powagą! Muzea Watykańskie Kolejny obowiązkowy etap zwiedzania, na który warto poświęcić kilka godzin, to Muzea Watykańskie, czyli gigantyczna kolekcja zbiorów sztuki, zgromadzona przez papieży. Droga do Muzeów – około kilometra od placu Świętego Piotra – prowadzi wzdłuż koszarów Gwardii Szwajcarskiej i murów Państwa Watykańskiego. Niekiedy już na Piazza Risorgimento widać bardzo długą kolejkę oczekujących. Stania w niej można uniknąć, kupując bilet wstępu w internecie na stronie Na tę wielką instytucję składa się kilka muzeów w jednym miejscu, odwiedzanych dziennie przez 25 tysięcy ludzi. Zwiedzający po wejściu słynną okrągłą klatką schodową sam wybiera, co chce zobaczyć. Jest tam między innymi Muzeum Egipskie, osobna kolekcja dzieł zebranych przez Piusa VI i Klemensa XIV (Museo Pio-Clementino) z najbardziej znanym arcydziełem – Grupą Laokoona, Muzeum Chiaramonti, Pinakoteka. W Sali Sobieskiego wisi obraz Jana Matejki, przedstawiający Jana III Sobieskiego pod Wiedniem. Warto spędzić choć chwilę w pomieszczeniach ozdobionych przez Rafaela (Stanze di Raffaello), gdzie mieszkał papież Juliusz II. Kulminacją wizyty w muzeach jest wejście do Kaplicy Sykstyńskiej. To tam znajduje się zbiór fresków pędzla Michała Anioła, Botticellego, Perugino. Zwiedzanie Watykanu nie byłoby kompletne bez wizyty w Muzeach Watykańskich, fot. Ogrody Watykańskie Nie zapominajmy, chodząc po muzeum, wyglądać przez okna, bo z nich można podziwiać Ogrody Watykańskie. Ogrody można zwiedzać, ale jedynie w grupach z przewodnikiem watykańskim. Bilety kupuje się online na stronie Muzeów Watykańskich. Do lat 60. XX wieku Ogrody Watykańskie nie były dostępne dla zwiedzających, dopiero papież Jan XXIII otworzył je dla osób świeckich. Jan Paweł II lubił się tu modlić, medytować, spacerować do groty Matki Boskiej z Lourdes (zbudowanej na wzór prawdziwej). W Ogrodach jest też podobizna Matki Boskiej Jasnogórskiej, Madonny z Fatimy i z Gwadelupy. Wszędzie rosną rzadkie odmiany kwiatów (sprowadzane z Ameryki i Azji), wielowiekowe drzewa, znajduje się tu nawet las! A także: dom letni, groty, kapliczki, tarasy widokowe, wymyślne fontanny. Spacer alejkami, po których przechadzali się papieże, stanowi znakomite dopełnienie zwiedzania Watykanu. Audiencja papieska W środę można uczestniczyć w papieskiej audiencji generalnej. Odbywają się one na samym placu, w bazylice lub w Auli Pawła VI. Początek: godzina Większość osób przybywa na miejsce nawet kilka godzin wcześniej, by zająć dobre miejsce. W niedzielę w południe warto zatrzymać się na placu przed bazyliką watykańską, by wziąć udział we wspólnej modlitwie z papieżem. Szczegóły: Prze zakończeniem zwiedzania Watykanu, warto wysłać kartki i kupić pamiątkowe znaczki na Poczcie Watykańskiej. Jej urzędy znajdują się po obu stronach placu. Święty Sebastian żył w III wieku i był męczennikiem chrześcijańskim. Jest świętym Kościoła katolickiego i prawosławnego. Życiorys św. SebastianaPatronatRelikwieIkonografiaŹródła Życiorys św. Sebastiana Sebastian urodził się w III wieku w Narbonne, mieście na terenie dzisiejszej Francji. Informacje o Sebastianie pochodzą z Opisu męczeństwa nieznanego autora z roku 254 oraz z komentarza św. Ambrożego do Psalmu 118. Dokumenty te podają, że ojciec Sebastiana pochodził ze znakomitej rodziny urzędniczej w Narbonne (Galia), a matka z Mediolanu. Dzieciństwo spędził w Mediolanie, tam też uczęszczał do szkoły. Staranne wychowanie oraz stanowisko ojca utorowało mu drogę na dwór cesarski. Jak podaje legenda z V wieku, w 283 roku zaciągnął się w Rzymie do Wojska, specjalnie po to, aby móc dodawać otuchy pilnowanym przez żołnierzy chrześcijanom, których czekała męczeńska śmierć. Sebastian nie przyznawał się głośno do swojej wiary, potajemnie jednak nawracał kolejnych Rzymian. Jednocześnie nakłaniał chrześcijan, którzy popadali w zwątpienie, gdy nasilały się prześladowania, aby nie odstępowali od wiary. Był przywódcą gwardii cesarza Marka Aurelego Probusa, panującego w latach 276-282. Jak podaje św. Ambroży, Sebastian był dowódcą przybocznej straży samego Dioklecjana, któremu wypomniał okrucieństwo wobec niewinnych chrześcijan i w wyniku tego został przeszyty strzałami. Błogosławiony Jakub de Voraigne w średniowiecznej „Złotej legendzie” zapisał: „Dioklecjan kazał żołnierzom przywiązać go na środku pola do drzewa i zabić strzałami z łuków. Tyle strzał tedy utkwiło w nim, że podobny był do jeża, a żołnierze przypuszczając, że już nie żyje, odeszli”. Był w pół umarły, jednak znalazła go niewiasta o imieniu Irena i poprzez swoją opiekę przywróciła mu zdrowie. Gdy Sebastian odzyskał zdrowie ponownie udał się do cesarza i zwrócił uwagę na krzywdy, jakie wyrządzał on niewinnym wyznawcom Chrystusa. Cesarz zdziwił się na jego widok, okazał jednak nie mniejsze okrucieństwo niż poprzednio – kazał go zatłuc pałkami, a jego ciało wrzucić co kanałów miejskich. Legenda głosi, ze Sebastian ukazał się chrześcijance o imieniu Lucyna, która dzięki wizji mogła odnaleźć jego zwłoki i potajemnie pochować je w katakumbach. Miało to miejsce około 287 roku. Święty Sebastian stał się symbolem nieugiętej wiary i męczeństwa w imię Chrystusa. Wspomnienie liturgiczne św. Sebastiana w Kościele katolickim jest obchodzone 20 stycznia, a cerkiew prawosławna wspomina go 31 grudnia (wg. kalendarza gregoriańskiego). Patronat Święty Sebastian cieszył się wielką czcią w całym Kościele i należał do grona najbardziej znanych świętych, a Rzym uczynił go jednym ze swoich głównych patronów. Św. Sebastian w 680 roku uratował od szerzącej się zarazy Rzym, co sprawiło, że wzywają go wierni zagrożenia zarazą. Św. Sebastian jest patronem inwalidów wojennych, kamieniarzy, konwisarzy, łuczników, myśliwych, ogrodników, rusznikarzy, strażaków, strzelców, rannych i żołnierzy. Jest również patronem Niemiec i Gwardii Szwajcarskiej. Bywa wzywany jako orędownik w czasie epidemii. Św. Sebastianowi poświecono liczne, wspaniałe dzieła, a jego męczeństwo natchnęło wielu artystów (malarzy, rzeźbiarzy, muzyków czy pisarzy) takich jak: Messina, Veronese, Rubens, Guido Reni, Ribera, Giorgetti czy Debussy. Relikwie Papież Eugeniusz II (824-827) podarował dużą część relikwii Św. Sebastiana św. Medardowi do Soissons, a relikwie głowy Świętego papież Leon IV (+ 855) podarował do bazyliki w Rzymie pw. „Czterech Koronatów”, która znajduje się w pobliżu Koloseum. Święty Sebastian został zaliczony do grona Czternastu Wspomożycieli. Nad jego grobem wybudowano kościół pod jego wezwaniem. Jest to obecna bazylika św. Sebastiana za Murami (San Sebastiano fuori le Mura), gdzie też spoczywają jego relikwie. Na miejscu jego męczeństwa powstał drugi kościół – bazylika św. Sebastiana na Palatynie. Natomiast w bazylice św. Piotra w Watykanie znajduje się kaplica św. Sebastiana, gdzie obecnie spoczywa św. Jan Paweł II. Ikonografia Św. Sebastian jest przedstawiany w ikonografii w białej tunice lub jako piękny, obnażony młodzieniec, który jest przywiązany do słupa lub drzewa i przeszyty strzałami. Czasami leży u jego nóg zbroja. Na mozaice starochrześcijańskiej w kościele św. Piotra w Okowach w Rzymie jest ukazany jako stary człowiek z białą brodą i w uroczystym, dworskim stroju. Jego atrybutami są: palma męczeństwa, krucyfiks, włócznia, miecz, tarcza, dwie strzały w dłoniach i przybity wyrok śmierci nad głową. Tradycja prawosławna przedstawia św. Sebastiana jako typowego męczennika. Jest mężczyzną w średnim wieku z krótką brodą i krzyżem (a czasami Ewangelią) w dłoni, który ubrany jest w czerwony płaszcz. Źródła Grafika: Święty Sebastian na obrazie El Greca z 1578 roku. Kolekcja kart „Żywoty Świętych” ks. Stanisława PacholikaCiekawe artykuły: Niezwykły życiorys: Polub nas: Tagi: Pielgrzymka do Siedmiu Kościołów to jedna z najbardziej znanych form pobożnościowych dawnego Rzymu, którą prawie obowiązkowo kultywowali wszyscy pielgrzymi przybywający kiedyś do Wiecznego Miasta. Polegała ona na nawiedzeniu w ciągu jednego, maksymalnie dwóch dni, siedmiu głównych bazylik Rzymu. I choć tradycja ta była już znana w średniowieczu, to jednak jej nowożytnym inicjatorem był działający w Rzymie święty XVI wieku – florentczyk Filip Nereusz (Neri). On to w Wielki Piątek 1540 roku zorganizował razem ze swoimi uczniami (oratorianie) pierwszą procesję pokutną do siedmiu najważniejszych świątyń miasta, która wkrótce po tym stała się zasadniczą praktyką religijną wszystkich pielgrzymów dziękujących Bogu za szczęśliwe przybycie do Rzymu. 1 Trasa pielgrzymki do siedmiu kościołów rzymskich Bazylika św. Piotra (San Pietro) Bazylika św. Pawła za Murami (San Paolo fuori le Mura) Bazylika św. Sebastiana za Murami (San Sebastiano fuori le Mura) Bazylika katedralna Najświętszego Zbawiciela i Świętych Janów na Lateranie (San Giovanni in Laterano) Bazylika św. Krzyża Jerozolimskiego (Santa Croce in Gerusalemme) Bazylika św. Wawrzyńca za Murami (San Lorenzo fuori le Mura) Bazylika Matki Bożej Większej (Santa Maria Maggiore) Bazyliki dodatkowe Trasa pielgrzymki do siedmiu kościołów rzymskich Święty Filip Nereusz wybrał jako cel pielgrzymki najstarsze i najważniejsze kościoły miasta, a mianowicie:– bazylika katedralna Najświętszego Zbawiciela i Świętych Janów na Lateranie (San Giovanni in Laterano),– bazylika Matki Bożej Większej (Santa Maria Maggiore),– bazylika św. Piotra (San Pietro),– bazylika św. Pawła za Murami (San Paolo fuori le Mura),– bazylika św. Krzyża Jerozolimskiego (Santa Croce in Gerusalemme),– bazylika św. Wawrzyńca za Murami (San Lorenzo fuori le Mura),– bazylika św. Sebastiana za Murami (San Sebastiano fuori le Mura). Patrząc na mapę z pewnością zauważymy, że odległość między siedmioma Kościołami nie jest wcale mała (ok. 20 km), zwłaszcza jeśli weźmiemy pod uwagę, że pielgrzymi pokonywali całą trasę zazwyczaj w ciągu jednego dnia i, oczywiście, na piechotę. Komu jednak nie brak zapał i sił, temu taka wędrówka dostarczy wielu wspaniałych przeżyć duchowych i estetycznych. Trzeba niewiele, by spostrzec, że naprawdę warto!Pozostawiając innym autorom pogłębienie aspektu religijnego pielgrzymki do Siedmiu Kościołów, chciałbym pokrótce przypomnieć jakie skarby architektury, historii, sztuki i wiary czekają na wytrwałych piechurów. Bazylika św. Piotra (San Pietro) Absolutny prestiż wśród świątyń katolickich, grób Apostoła-Opoki Kościoła, miejsce pochówku wielu papieży i świętych, cudowny parasol kopuły, gloria Ducha św. Berniniego, Pietà Michała Anioła… i wiele, wiele innych zmuszeni tu wrócić – tego nie da się po prostu zaliczyć… Bazylika św. Pawła za Murami (San Paolo fuori le Mura) Wielka starorzymska hala modlitw z początku V wieku (1/3, reszta z XIX w.), grób Apostoła Narodów, portrety-tonda wszystkich papieży, piękny dziedziniec średniowieczny (chiostro), gotyckie cyborium nad grobem Świętego, wielki świecznik paschalny z czasów wypraw krzyżowych. Bazylika św. Sebastiana za Murami (San Sebastiano fuori le Mura) Stoi przy Via Appia Antica na znanych katakumbach świętego żołnierza i męczennika Sebastiana (jego szczątki przechowywane są w bazylice św. Piotra), katakumby. Bazylika katedralna Najświętszego Zbawiciela i Świętych Janów na Lateranie (San Giovanni in Laterano) Najstarsza świątynia chrześcijańska w Wiecznym Mieście (słabo to widać, bo byłą wielokrotnie przebudowana), pierwsza i przez wieki jedyna siedziba biskupów Rzymu, bazylika tronowa (katedra=tron urzędnika rzymskiego), miejsce celebracji najważniejszego święta – Wielkanocy, matka i głowa wszystkich kościołów miasta i świata (mater et caput), miejsce nowych narodzin wszystkich wiernych (chrzest, bierzmowanie, eucharystia), miejsce czci relikwii świętych apostołów Piotra i Pawła (głowy)… a do tego Sanktuarium Świętych Schodów i Baptysterium. Bazylika św. Krzyża Jerozolimskiego (Santa Croce in Gerusalemme) Dawny pałac cesarski przerobiony na kościół, kaplica relikwii męki Chrystusa (krzyż, tabliczka z krzyża, gwóźdź, kolce korony cierniowej, gąbka, palec św. Tomasza „niewiernego”). Bazylika św. Wawrzyńca za Murami (San Lorenzo fuori le Mura) Jej początki sięgają czasów Konstantyna Wielkiego, grób wielkiego męczennika z III wieku diakona Wawrzyńca, katakumby. Bazylika Matki Bożej Większej (Santa Maria Maggiore) Najstarsza świątynia maryjna w Rzymie (V wiek), Betlejem Zachodu (relikwie żłóbka Chrystusa!), obraz łaskami słynący Maryi – Ucieczki Ludu Rzymskiego (Salus Populi Romani), wspaniałe mozaiki rzymskie. Bazyliki dodatkowe W XVII wieku, z powodu epidemii dżumy, trzy bazyliki znajdujące się poza murami Aureliańskimi zostały zastąpione przez trzy inne świątynie, które wzniesiono w obrębie dawnych granic miasta: Santa Maria del Popolo, Santa Maria in Trastevere i San Lorenzo in Lucina. Te również są godne pielgrzymiego wysiłku i zobaczenia! Szczególnie dwie pierwsze zachwycają ilościa i jakością zgromadzonych tam dzieł sztuki. Pielgrzymowanie do siedmiu kościołów znalazło wielu naśladowców i stało się pobożnym rytem wielkopostnym w wielu miastach dawnej Italii. Do dziś też przetrwało w języku włoskim powiedzenie „fare il giro delle sette chiese” (pielgrzymować do siedmiu kościołów) na określenie cierpliwego wędrowania od miejsca do miejsca w celu osiągnięcia jakiegoś celu, załatwienia jakiejś sprawy. Vi prometto che farò il giro delle sette chiese per farvi conoscere meglio la nostra Roma… 😉 Language: English En Currency: UAH (₴) Wishlist Cart Help Log in Skip to content Add dates Top sights near Catacombs of Saint Sebastian 1. Colosseum 365 activities 2. Vatican Museums 290 activities 3. St. Peter's Basilica 148 activities 4. Pantheon 184 activities 5. Catacombs of Rome 39 activities 6. Roman Forum 247 activities 7. Castel Sant'Angelo 55 activities 8. Villa Borghese 30 activities Informacji o Sebastianie dostarcza nam Opis męczeństwa nieznanego autora z roku 354 oraz komentarz św. Ambrożego do Psalmu 118. Według tych dokumentów ojciec Sebastiana miał pochodzić ze znakomitej rodziny urzędniczej w Narbonne (Galia), matka zaś miała pochodzić z Mediolanu. Staranne wychowanie i stanowisko ojca miało synowi utorować drogę na dwór cesarski. Miał być przywódcą gwardii cesarza Marka Aurelego Probusa (276-282). Według św. Ambrożego Sebastian był dowódcą przybocznej straży samego Dioklecjana. Za to, że mu wypomniał okrucieństwo wobec niewinnych chrześcijan, miał zostać przeszyty strzałami. „Dioklecjan kazał żołnierzom przywiązać go na środku pola do drzewa i zabić strzałami z łuków. Tyle strzał tedy utkwiło w nim, że podobny był do jeża, a żołnierze przypuszczając, że już nie żyje, odeszli” – zapisał bł. Jakub de Voragine OP w swojej średniowiecznej „Złotej legendzie”. Na pół umarłego odnalazła go pewna niewiasta, Irena, i swoją opieką przywróciła mu zdrowie. Sebastian, gdy tylko powrócił do sił, miał ponownie udać się do cesarza i zwrócić mu uwagę na krzywdę, jaką wyrządzał niewinnym wyznawcom Chrystusa. Wtedy Dioklecjan kazał go zatłuc pałkami, a jego ciało wrzucić do Cloaca Maxima. Wydobyła je stamtąd i pochowała ze czcią w rzymskich katakumbach niewiasta Lucyna. Był to prawdopodobnie rok 287 lub 288. Św. Sebastian cieszył się tak wielką czcią w całym Kościele, że należał do najbardziej znanych świętych. Rzym uczynił go jednym ze swoich głównych patronów. Papież Eugeniusz II (824-827) podarował znaczną część relikwii św. Sebastiana św. Medardowi do Soissons (biskupowi z terenów obecnej Francji). Relikwię głowy Świętego papież Leon IV (+ 855) podarował dla bazyliki w Rzymie pod wezwaniem „Czterech Koronatów”, która znajduje się w pobliżu Koloseum. Św. Sebastiana zaliczano do grona Czternastu Wspomożycieli. Nad grobem męczennika wybudowano kościół pod jego wezwaniem – to obecna bazylika św. Sebastiana za Murami (San Sebastiano fuori le Mura), gdzie spoczywają jego relikwie. W miejscu męczeństwa powstał drugi kościół, bazylika św. Sebastiana na Palatynie (San Sebastiano al Palatino). W bazylice św. Piotra w Watykanie znajduje się kaplica św. Sebastiana, która obecnie jest miejscem spoczynku św. Jana Pawła II. Sebastian jest patronem Niemiec, inwalidów wojennych, chorych na choroby zakaźne, kamieniarzy, łuczników, myśliwych, ogrodników, rusznikarzy, strażników, strzelców, rannych i żołnierzy. Poświęcono mu liczne i wspaniale dzieła. Jego męczeństwo natchnęło wielu artystów – malarzy, rzeźbiarzy, pisarzy i muzyków tej miary, co Messina, Rubens, Veronese, Ribera, Guido Reni, Giorgetti, Debussy. W ikonografii przedstawiany jest w białej tunice lub jako piękny obnażony młodzieniec, przywiązany do słupa albo drzewa, przeszyty strzałami. Czasami u jego nóg leży zbroja. Na starochrześcijańskiej mozaice w kościele św. Piotra w Okowach w Rzymie ukazany jest jako człowiek stary z białą brodą, w uroczystym dworskim stroju. Atrybuty Świętego: krucyfiks, palma męczeństwa, włócznia, miecz, tarcza, dwie strzały w dłoniach, przybity wyrok śmierci nad głową. /

kaplica św sebastiana w rzymie